dinsdag 10 februari 2015

De Haringvlietsluizen

In de 12e eeuw waren Voorne en Flakkee één eiland. De stormvloed van 1216 verwoestte de natuurlijke kust en zo ontstond het Haringvliet. Na de watersnoodramp van 1953 zijn in het kader van het Deltaplan de Haringvlietsluizen gebouwd in de monding van het Haringvliet aan de westzijde om het gevaarlijke hoge water van de zeekant tegen te houden. De sluizen reguleren het waterpeil voor een vlotte doorvaart van de schepen en het water van 3 grote rivieren wordt door de schuiven afgevoerd. Het Haringvliet ligt in Zuid-Holland tussen Voorne-Putten, de Hoeksche Waard en Goeree-Overflakkee. Het Spui verbindt het Haringvliet met de Oude Maas. In het Haringvliet ligt het natuurgebied Tiengemeten. Aan de oostzijde ligt de Haringvlietbrug.


De 1 km lange sluizen zijn gebouwd tussen 1956 en 1970 als onderdeel van de Haringvlietdam welke 4.5 km lang is. De dam verbindt de eilanden Goeree-Overflakkee (Stellendam) en Voorne-Putten (Hellevoetsluis) en is het 6e bouwwerk van de Deltawerken.
De scheepvaart maakt nu gebruik van een schutsluis bij Stellendam aan de zuidzijde van de kering om de Noordzee te bereiken. Rijkswaterstaat en de ANWB bieden met 'Beleef de Deltaroute' een leuk en interessant dagje uit rond de 13 Deltawerken in Zeeland, Brabant en Zuid-Holland. Stel zelf je eigen deltaroute samen, kies uit de talloze uitjes, attracties of evenementen en ervaar dat de Deltawerken er niet voor niets zijn: bescherming tegen hoogwater is en blijft van levensbelang.

Door de afsluiting is echter wel verandering ontstaan in de delta van de rivieren Rijn en Maas. Het Haringvliet is veranderd van brak water met eb en vloed in een zoete rivierarm zonder getij. Een zoet Haringvliet is gunstig voor de inname van water voor landbouw en drinkwater. De scheepvaart profiteert van het hogere waterpeil.
De natuur is door de afsluiting echter grondig veranderd


De afgelopen decennia zijn onze wateren vooral ingericht met het oog op scheepvaart en veiligheid. Voor de natuur was dit niet altijd gunstig. We hebben nu veel kanaalvormige rivieren met vrij steile oevers. Natuurlijke verbindingen tussen zoet en zout of met bijvoorbeeld oude rivierarmen zijn afgesneden. Ook de natuurlijke getijwerking is grotendeels verdwenen door de aanleg van verdedigingswerken tegen hoogwater. Hierdoor ontstaat er voor veel planten en dieren een gebrek aan natuurlijk leefgebied, dynamiek en rust- en verblijfplaatsen. 
Schoon water is belangrijk voor mensen, dieren en planten. De waterkwaliteit is op veel plekken onvoldoende. Rijkswaterstaat neemt maatregelen vanuit Kader Richtlijn Water (KWR).
In de provincies Zuid-Holland, Noord-Brabant en Zeeland zijn door het ministerie van Economische Zaken 7 Natura 2000-gebieden aangewezen. Natura 2000 is een Europees netwerk van beschermde natuurgebieden. Dat zijn gebieden met unieke natuurwaarden die we beheren en beschermen, zodat de natuurwaarden niet verslechteren. Het zijn; Hollands Diep, Haringvliet, Oude Maas, Grevelingen, Oosterschelde, Veerse Meer en Westerschelde & Saeftinghe.


 

woensdag 4 februari 2015

De Verhalenkaravaan trekt weer verder

de Verhalenkaravaan verzorgt in februari en maart weer Kortavonden:
2 vertellers komen bij u thuis verhalen vertellen

u zorgt voor de luisteraars en de koffie
wij voor de verhalen


opgeven en informatie:
Thecla Bovenberg tel. 0186.621005 na 19.00 uur.


We hebben voor 2015 de afspraak gemaakt dat we om de 5 / 6 weken bij elkaar komen, al naar gelang dit uitkomt, om verhalen te oefenen en ons te verbeteren. Nico heeft in de eerste avond (of misschien ook een volgende) een oefening, gaat als volgt:
Hij zoekt een verhaal van ongeveer 5 minuten. Alle vertellers gaan dit verhaal ‘eigen’ maken, ieder voor zich en ieder op een eigen manier. Dan komen we  bij elkaar en vertellen het verhaal. je zult zien en horen dat een verhaal diverse klanken, kleuren en interpretaties kan hebben. Heel leuk en heel leerzaam. Zo zullen meer oefeningen steeds ons verder brengen in onze kwaliteit van vertellen.

De dood van de Verteller

Lang geleden was Ierland nog een koninkrijk. Het was de tijd waarin mensen zuinig waren op het vuur in de haard. Het werd ’s avonds zorgvuldig afgedekt, en ’s morgens werd opnieuw leven geblazen in de nog nagloeiende kolen.

Slechts één keer per jaar gingen in heel Ierland alle vuren uit: De dag voor midzomernacht. Tegen vijf uur ’s middags werden alle vuren gedoofd, en op straffe des doods was het verboden om nog een vuur aan te maken. Eén nacht lang bleef het volledig donker in het hele land. Precies om middernacht stak de koning zelf het grote vreugdevuur bij het paleis aan. En van daaruit gingen de bodes met fakkels de nacht in, om in ieder huishouden de haard weer aan te steken. Zo warmde heel het land zich gedurende het jaar aan dat éne vreugdevuur.

Op een dag kwam de favoriete verhalenverteller van de koning thuis. Zijn lijf moe van de rit, zijn hoofd vol verhalen en beelden – hij wist nauwelijks hoe laat het was, laat staan welke dag het nou precies was. En omdat het een typisch Ierse zomer was, had hij het koud; érg koud. En dus stak hij, zonder daar verder ook maar bij na te denken, een lekker vuurtje aan in de kachel. En het duurde niet lang, of hij zat bij een knus rokende haard, met een kroes bier in zijn handen en zijn voeten bij de vlammen.
Plotseling werd er op de deur gebonsd, en voor de verteller goed en wel tijd had om op te staan vloog ‘ie al open. Op de stoep vijf koninklijke soldaten tot de tanden gewapend en met grimmige gezichten. Ze zeiden niets, maar pakten de verteller ruw beet en duwden hem in de gereed staande wagen. En het duurde niet lang, of hij stond voor de koning.
Deze keek met pijn in zijn ogen naar de verteller. “Wat heb je nou gedaan…” vroeg hij hem. De verteller keek verbijsterd naar de koning, liet zijn ogen vervolgens door de zaal dwalen, en toen hij daar de koude haard zat begon hem langzaam wat te dagen. “O mijn god…” zei hij zachtjes.
De wet is de wet, en ook de koning heeft zich daaraan te houden. Je laat me geen keus – ik moet je ter dood veroordelen… Het enige wat ik nog voor je kan doen, is je zelf te laten kiezen hóe je wilt sterven – want sterven moet je.”

De verteller dacht even na, en keek toen zijn vorst recht in de ogen. “In dat geval, majesteit, wil ik graag sterven van ouderdom…”
En zo geschiede, de verteller werd door de koning veroordeeld tot dood door ouderdom… En hij leefde nog vele jaren, en vele verhalen.



Heb je het al gehoord

Met een omroep in de media aan mensen om zich als gast(heer)vrouw op te geven, zodat leden van de Verhalenkaravaan de verhalen bij de mensen thuis kunnen vertellen in de maanden februari en maart hebben weer velen gehoor gegeven.

Maar laat ik eerst nog even van de succesvolle optredens in Alcazar vertellen.
De Verhalenkaravaan voortgekomen uit het Kortavonden bestaat 12,5 jaar. Jaren waarin Hoeksche Waardse luisteraars hebben kunnen genieten van de oudste, maar nog steeds springlevende vorm van vermaak; VERHALEN.
Het vertellen vond plaats in huiskamers, bij verenigingen, scholen, zorginstellingen en in Alcazar.

Zo'n jubileum moet gevierd worden. Daarom heeft de Verhalenkaravaan een feestelijk programma samengesteld in samenwerking met Alcazar Events in Puttershoek en met Muziekschool ToBe.
Het was ontzettend spannend of we de huiskamers een beetje vol kregen met publiek. We hadden gepland om met 3 personen in 3 huiskamers te vertellen en dat het publiek elke keer zou wisselen. De vertellingen werden met muziek afgewisseld door leden van ToBe. 
Na de opening door Thecla was het niemand minder dan Eelse Bies die even terug was om de aftrap te geven op het muziekplein en daarna gingen we los.
Thecla werkt op school en heeft daardoor heel veel te vertellen. Ze koos ervoor haar verhaal te omlijsten met harpmuziek. Het was een groot succes


Eelse hield het dicht bij huis met zijn verhaal over de kliko.
Het publiek (met zijn honderden) kreeg er zin in en wij ook, de kaartjes waren verkocht!




Marjolein leest normaal voor in
klederdracht in het Streekmuseum, maar bij ons verteld ze over verjaardagsfeestjes. Jan is ook gitarist in een band, geeft muziekles en zingt, maar zijn verhaal over Sinterklaas is onvergetelijk.                                                                

Anneke zoekt voor alle problemen een oplossing in haar daaglijks werk, maar ontspant zich door te vertellen van verhalen getoverd uit een boek of doos, maar heel soms zit er ook een levensverhaal bij.




Cees zoekt in de literatuur.
Gnomen zijn hem niet vreemd en
als hij zijn hoge hoed heeft meegebracht dan........







Tini heeft de zachte g meegebracht en verteld uit haar rijke Limburgse leven, want er is wel cultuurverschil maar haar verhalen zijn prachtig en heel herkenbaar. Ze is ook een geweldige kok. Haar liefde is al door vele magen gegaan.
De mooi blauwe jas is haar vertelkostuum.

Els ikzelf kiest voor Cultuur en historie. Daardoor ben ik na verloop van tijd Nationaal Landschapsgids geworden en VVVgids . Het verhalen vertellen kwam er nu alweer ruim 10 jaar geleden bij.

Bert is een naturel verteller en heeft de lachers op zijn hand. Als tuinder en ook tijdens zijn reizen ging het vertellen hem al vlot af. Hij eindigt zijn verhalen steevast met 'en het is echt gebeurt'.

Nico kent de bibliotheek van binnen en van buiten. Hij weet alles van wijn en is op weg een professioneel verhalenverteller te worden. Het is dan ook een genot om naar hem te luisteren, wanneer hij wereldverhalen tot leven brengt. 
 



Heel voldaan en geinspireerd voor nieuwe vertellingen sloten wij de avond af met een drankje.